बालिशपणा, स्वप्न आणि ध्येय

मी त्यावेळी साधारण आठवीत होतो. रसायनशास्त्राच्या सुरवातीच्या धड्यात किमयागार नाईल नदी वैगरे माहिती होती. किमयागाराना परीस, अस द्रव्य ज्या मध्ये सर्व पदार्थ वितळतील अश्या काहिश्या वस्तू तयार करायच्या होत्या म्हणे. त्यावरुन आम्ही ४,५ मित्र फारच प्रेरित (Inspire) झालो. आम्ही आठवीत असल्यामुळे आम्हाला प्रयोगशाळेत जाता येत नसे. परंतू एका दुसर्या शाळेच्या प्रयोगशाळेत आम्ही जाऊ शकत होतो. एक दिवस आम्ही त्या शाळेच्या प्रयोगशाळेत गेलो. ज्या पदार्थाची नावे माहित होती ते पदार्थ आम्ही थोडे थोडे वेगवेगळ्या पिशवीत घेतले ( का चोरले?????). एका मित्राने एक bag (मराठीत काय?????) आणलीच होती त्यामध्ये या सर्व गोष्टी त्यामध्ये ठेवल्या. दुसर्या दिवसा पासुन प्रयोगाला सुरवात पण केली. आमच्या घराच मागचं अंगण हिच आमची प्रयोगशाळा. आम्हाला नक्की वाटत होत की आम्ही दोन चार दिवसात आम्ही नक्कीच कशाचा तरी शोध लावू.


असाच किस्सा कॉलेजचा. संख्याशात्रात Distribution (मराठीत काय??????) असतात. थोडे दिवस संख्याशात्राचा अभ्यास केल्यावर लक्षात आल आपण पण आपल्या नावान एक Distribution काढू शकतो. Kalyan's distribution.

आज जाणवत दोन्ही गोष्टीत मनाचा बालिशपणा होता.

आपला पगार किती टक्क्यानी वाढला? कोणत रेटींग मिळाल? पदोनत्ती(Promotion) झाली का नाही? हे जरी आज यक्षप्रश्न वाटत असले तरी काही दिवसानी हा पण बालिशपणाच वाटेल?

बालिशपणा, स्वप्न आणि ध्येय मला वाटत यामध्ये फारच अंधुक रेषा आहे?