परवाच काही पुस्तकं खरेदी केली, पुस्तक खरेदी करण्याचं एक कारण तर पुस्तक प्रदर्शन पण दुसरं फार महत्वाच कारण म्हणजे भावानं ही कविता वाचून दाखवली होती........
एक तर गुलजार म्हणजे माझे आवडते कवी/गजलकार, आणि विषय पुस्तक
पुस्तके वाकून पाहतात
बंद आलमारीच्या काचांआडून
पाहतात मोठय़ा आशेने
आजकाल महिना महिना भेट होत नाही त्यांची
ज्या सायंकालीन वेळा
खात्रीने यांच्या सोबतीत व्यतीत व्हायच्या
त्या आता कॉम्प्युटरच्या पडद्यावरून
सरकून जातात
पुस्तके असतात बेचैन
पाहतात मोठय़ा आशेने
आता तर त्यांना झोपेत चालण्याचीही
सवय झाली आहे
ज्या मूल्यांचा पुस्तके उच्चार करीत होती,
ज्यांची ऊर्जा कधीच संपणार नव्हती
ती मूल्ये आता अदृश्य झालीत घरातून
ज्या नात्यांच्या कहाण्या पुस्तके सांगत होती
ती नातीही विस्कटून गेली आहेत
एखादे पान उलटले तर आता हुंदका ऐकू येतो
शब्दांचे अर्थ पडले आहेत गळून
शब्द बनले आहेत
पर्णहीन सुकलेल्या फांद्यांप्रमाणे
त्यांच्यावर आता कधीच अर्थ उगवणार नाही
अनेक परंपरा मातीच्या भांडय़ांसारख्या
विखरून पडल्या आहेत
ज्यांना काचेच्या ग्लासांनी
निरुपयोगी ठरविले आहे
प्रत्येक पान उलटताना
ओठावर एक नवी चव येत होती
आता बोटांनी क्लिक केल्यावर
एकामागोमाग एक प्रतिमाच फक्त
उलगडत जातात पडद्यावर
पुस्तकांशी जे रक्ताचं नातं आहे
ते तुटलं आहे
कधी पुस्तके छातीवर ठेवून आपण निजत होतो
कधी त्यांना कडेवर घेत होतो
कधी त्यांना गुडघ्यावर ठेवून
प्रार्थना केल्याप्रमाणे वाचत होतो
हवे ते सारे ज्ञान तर पुढेही मिळत जाईल
पण पुस्तकात कधी कधी सापडत होती
सुकलेली फुले
सुवासिक पाने
आणि पुस्तके मागताना, हातून पडताना,
उचलताना
जी नाती जुळत होती, त्यांचे काय?
ती आता कदाचित कधीच जुळणार नाहीत.
गुलजार
संख्याशास्त्राचाविद्यार्थीअसल्यामुळंएकवर्षदुस-यावर्षापेक्षाचांगलअसतंयामताच्यामीपुर्णपणेविरोधातआहे. एखाद्याव्यक्तीला/संस्थेलाएखादवर्षचागंलजाऊशकत. पणजगाच्यादृष्टीनसगळसारखचं ,संख्याशास्त्राच्याभाषेत सांगायचतर Normal वर्ष.
पणकाकुणासठाऊकमलामात्रवाटतराहीलहेवर्षफारकाहीचांगलनव्हत. कित्येक मोठी माणंस आपल्याला सोडून गेली.
मागील वर्ष सुरू झालं ते वसंतोत्सवानी, आजही हरीहरनजीनी गायलेली 'दायम पडा' गझल डोक्यात आहे. मुकुलजींच न गाणं मनाला बोच लावूनच गेलं. पण एकंदरीत वसंतोत्सव संस्मरणिय झाला यात वादचं नाही. पण याचं महिन्याच्या शेवटी स्वरभास्कराचा अस्त झाला त्यांच गाण मैफिलीतुन ऐकण्याच फारस भाग्य मला मिळालं नव्हत पण ध्वनीमुद्रीत गाणं अफाट ऐकलं. यशवंतसोनवणेनावपणआपणविसलोअसू. यामाणंसाचाअंतपणयाचमहिन्यातझाला. या नावाबद्दल थोड Google करयला काही हरकत नाही.
स्वरभास्कराचा अस्त
फेब्रुवारीव्यक्तिगतदृष्ट्याफारचचांगलाहोता. माझासंशोधननिबंधआंतरराष्टीयनियतकालीकत प्रकाशित होणार होता (म्हणजेमराठीत Research paper accepted by international journal).
लहानपणीवाचायच्याअमरचित्रकथामीमोठाझाल्यावरवाचल्याहोत्या. त्याकथाचेजन्मदातेअनंतपै हे याचंमहिन्यातआपल्यालासोडूनगेले.
मार्चमहिन्यातमलापेपरवाचण्यासाठीपतियाळालाजावलागल. त्याचबरोबरसिमलाहिबघुनआलो. पतियाळातझालेल्याओळखीचमैत्रीतरुपातंरझाल, आणिअजुनहीत्याव्यक्तींशींचागंलेसंबधआहेत, आणिराहतीलही.
शिमलामध्ये अनेक प्रेक्षणिय स्थळे आहेत, पण मला मात्र कलका-सिमला रेल्वे फारच आवडली.
जगाच्यादृष्टीनेफारचकाहीमहत्वाचंयामहिन्यातझालंनसेल, पणमीनोकरीकरतअसलेलीकंपनीबदलणारहेनिश्चितझालंत्यामुळेमाझ्यानजरेतूनहामहिनाअतिशयमहत्वाचाहोता. याधामधुमीमुळेमलायावेळेसवारीबरोबरजाताआलेनाही. याची रुखरुख मनाला लागुन राहीलं बघू आता पुढल्या वर्षी.
जुलै
जुनअथवाजुलैहेमाझेआजारीपडण्याचेमहिने. त्यामुळेयामहिन्यातमलाआजारीपडावलागलं. याचंमहिन्यात,ध्रुपदगायिकेतलंनाव, उस्तादरहिमफहिमद्दिनडागर, जेडागरघरण्यातील१९व्यापिढिचेप्रतिनिधित्वकरतहोते. त्यांच निधन झालं. एकाचप्रकारचीगायकी२०,२१पिढ्यागायचीहिफारचआवघडगोष्टआहे. आजही डागर घरण हे कामं करत आहे त्याबद्दल त्यांना सलाम.
महिन्याचीसुरवातचंवाईटबातमीनंझाली. श्रीनिवासखळेच्यांनिधनानी. अप्रतिमआणिसोपीवाटणारीचाल. हेचखळेकाकाच्यासंगीताचेवैशिष्ठ्य म्हणतायेईल. एका तळ्यात होती, श्रावणात घननिळा, किलबिल किलबिल पक्षी बोलती, उगवला चंद्र पुनवेचा, गोरी गोरी पान आशी कित्येक गाणी चटकन ओठावर येतात.
